Josef Dürich
| Josef Dürich | |
|---|---|
 | |
| İmparatorluk Konseyi Üyesi | |
| Görev süresi 1884-1891 | |
| Görev süresi 1907-1917 | |
| Kişisel bilgiler | |
| Doğum | 19 Ağustos 1847(1847-08-19) Pine, Avusturya İmparatorluğu |
| Ölüm | 12 Ocak 1927 (97 yaşında) Hradiště n. Jizerou Manastırı, Çekoslovakya |
| Partisi | Eski Çek Partisi, Tarım Partisi |
| Mesleği | Yazar, oyun yazarı, politikacı ve tarihçi |
Josef Dürich (19 Ağustos 1847, Borovice - 12 Ocak 1927, Hradiště nad Jizerou Manastırı), Eski Çek Partisi ve daha sonra Tarım Partisi'nde görev almış, Birinci Dünya Savaşı sırasında Çekoslovak Ulusal Konseyi'nin aktif üyesi olarak Birinci Çekoslovakya Cumhuriyeti'nin kurulmasında rol oynamış yazardır.
Yaşamı
Mnichovo Hradiště yakınlarında Borovice'de bir değirmencinin oğlu olarak doğdu ve 1970'lerden itibaren şiir ve oyun yazarı olarak kültürel faaliyetlerde bulundu. 1870 - 1873 yılları arasında Ruch adlı derginin editörlerinden biriydi. Oyunlarını Charvátecký ve Josef Josefovič takma adlarıyla da yayınladı. Ayrıca stenografi ile ilgilendi ve tek tip bir Slavca stenografi denedi.
1885 - 1891 yılları arasında İmparatorluk Konseyinde görev aldı. Bu dönemde Eski Çek Partisi'nin politikacılarından biriydi. 1907'de İmparatorluk Konseyi seçimlerinde tekrar İmparatorluk Konseyine giren Dürich, faaliyetlerini Tarım Partisi'nde yürüttü. 1911'deki İmparatorluk Konseyi seçimlerinde yine İmparatorluk Konseyinde bulunsa da 25 Eylül 1917'de uzun süre devamsızlık nedeniyle görevini kaybetti. Ancak o sırada Avusturya-Macaristan topraklarında değildi. Mayıs 1915'in başında, Tarım Partisi Rusya'da Çekoslovak Lejyonu oluşturarak dışarıdan bir direniş oluşturmaya çalışan Tomáš Garrigue Masaryk'i görmesi için İsviçre'ye gönderildi. Ayrıca Fransız hükûmetinden sözlü bir görev aldı. Bu nedenle, bu erken aşamada Masaryk liderliğindeki dış direnişe katılan birkaç Çek politikacısından biriydi. Ancak Dürich, Slav uluslarının birliğine dair Pan-Slav fikrini benimseyen ve Çekler'in bağımsızlığı için Rus ordusundan ana desteği bekleyen bir politikacıydı. Bu farklı görüş daha sonra kendisi ile Dürich'in bu fikri Rusya'da gerçeğe dönüştürmeye çalışabileceğinden korkan Edvard Beneš arasında anlaşmazlığa neden oldu. Ancak Josef Dürich, ahlaklı ve dürüst bir adamdı ve böyle bir hırsı yoktu.
Kasım 1915'te, Masaryk ve Çek yabancı derneklerin temsilcileriyle birlikte, Çekoslovak bağımsızlığı fikrini açıkça formüle eden Çek Dış Komitesi'nin deklarasyonunun imzacılarından biriydi. Çek Dış Komitesi daha sonra, Dürich'in 1916'da başkan yardımcısı olduğu Çekoslovak Ulusal Konseyi'ni kurdu ve bu da Rusya'daki mahkumlardan Çekoslovak Lejyonunun oluşturulması için büyük bir şans getirdi oluşturdu. Haziran 1916'da, Çekoslovak lejyonlarının kurulmasını müzakere ettiği Rusya'ya gitti. Rus Çarı II. Nikolay lejyon fikrini kabul etti.
29 Ağustos 1916'da Josef Dürich ve Milan Rastislav Štefánik Çekoslovak Lejyonu'nun Çekoslovak Ulusal Konseyi'ne bağlı olduğunu ve lejyonların faaliyetlerini Rus hükûmetince belirlenemeyeceğini bu tür eylemlerin devlet egemenliğinin ihlali olarak algıladığı belirten Kiev tutanaklarını imzaladılar. 1916 sonbaharında Josef Dürich, ya bu tutanaktaki gibi devletin bağımsızlık ilkesini savunarak Rus hükûmetinin desteğini kaybedecek ve böylece Çekoslovak lejyonları kurma hedefine ulaşmada başarısız olacaktı ya da Rus hükûmetine boyun eğip finansal ve organizasyonel olarak Rusya'nın kontrolü altında olacak lejyon fikrini kabul edecekti. Dürich, orijinal planı korumak için Rus hükûmetine teslim olmaya karar verdi. Bu nedenle Ekim 1916'da Kiev tutanakları iptal edildi ve Rusya'daki yeni otuz üyeli "Rusya'daki Çekoslovak Dernekleri Ulusal Konseyi" kuruldu. Bu konseyin üyeleri Rusya İçişleri Bakanlığı tarafından onaylanacaktı. Bu kurumun amacı askerî birliklerin inşasına olanak sağlamaktı. Bu karar nedeniyle, kendisi ile Štefánik ve Beneš arasında bir sürtüşme meydana geldi, Çekoslovak Ulusal Konseyi üyeliği iptal edildi. Ülkesinin kuruluşundan 1 yıl sonra memleketine geri döndü. Politik yaşamdan fiilen dışlanmış ve yaklaşımını anı kitabında haklı çıkarmaya çalışmıştır.
1920 yılında, Çekoslovak Cumhuriyeti hükûmeti, zafere olan katkılarından dolayı ona "Devrim Madalyası" ödülünü de verdi. Daha sonra 1923'te Masaryk tarafından tekrar kabul edildi. 1927'deki ölümünden sonra, Hradiště nad Jizerou Manastırı'nda onun için bir devlet cenazesi düzenlendi.
