Dinarh

Dinarh (Korint, cca. 361. pne. - Atena, cca. 291. pne.) bio je logograf (profesionalni pisac govora) u antičkoj Grčkoj, najpoznatiji kao posljednjih od deset Atičkih oratora uključenih u tzv. "Aleksandrijski kanon" u 3. vijeku pne.

Kao mladić je došao u Atenu učiti retoriku, te je postao učenik, a kasnije i štićenik Teofrasta i Demetrija Faleronskog. Kao stranac nije smjeo sudjelovati u sudskim i drugim javnim raspravama, ali je zato pisao govore, od kojih su očuvana tri koja su godine 324. pne. poslužila Demostenovim neprijateljima da ga uspješno optuže za pronevjeru blaga koje je u Atenu donio Harpal, izbjegli rizničar Aleksandra Velikog. Dinarh je prosperiao pod pro-makedonskom vlašću Demetrija Faleronskog, ali je povratak demokracije pod Demetrijem Poliorketom 307. pne. doveo do progonstva u Halkidu na Eubeji. Dinarh se u Atenu, posredovanjem Teofrasta, vratio godinu dana pred smrt.

Literatura

• Minor Attic Orators, II, Lycurgus. Dinarchus. Demades. Hyperides Arhivirano 2009-12-12 na Wayback Machine-u, trans. J. O. Burtt, Harvard University Press, Loeb Classical Library, 1954.
• Dinarchus, Hyperides, & Lycurgus, trans. Ian Worthington, Craig Cooper, and Edward M. Harris, University of Texas Press, 2001.