Spaleni słońcem

Spaleni słońcem
Утомлённые солнцем
Gatunek	dramat
Data premiery	21 maja 1994 14 czerwca 1996 (Polska)
Kraj produkcji	Rosja Francja
Język	rosyjski
Czas trwania	138 min
Reżyseria	Nikita Michałkow
Scenariusz	Rustam Ibragimbekow Nikita Michałkow
Główne role	Oleg Mieńszykow Nikita Michałkow Ingeborga Dapkūnaitė Nadieżda Michałkowa
Muzyka	Eduard Artiemjew
Zdjęcia	Wilen Kaliuta
Scenografia	Władimir Aronin Aleksandr Samuliekin
Kostiumy	Natalia Iwanowa
Montaż	Enzo Meniconi
Produkcja	Nikita Michałkow Michel Seydoux
Dystrybucja	Sony Pictures Classics
Budżet	2,8 mln $
Kontynuacja	Spaleni słońcem 2 (2010)
Nagrody
1994: Grand Prix na 47. MFF w Cannes, 1995: Oscar dla najlepszego filmu nieanglojęzycznego

Spaleni słońcem (ros. Утомлённые солнцем, dosł. tłum. „zmęczeni słońcem”) – rosyjsko-francuski dramat filmowy z 1994 roku w reżyserii Nikity Michałkowa. Obraz otrzymał wiele nagród, m.in. Grand Prix na 47. MFF w Cannes oraz Oscara dla najlepszego filmu nieanglojęzycznego.

Tytuł

Tytuł filmu pochodzi od nazwy piosenki „Zmęczone słońce” (ros. Утомлённое солнце), będącej rosyjską wersją „Tej ostatniej niedzieli” Jerzego Petersburskiego. Piosenka ta jest motywem przewodnim filmu.

Zarys fabuły

Połowa lat 30. Zasłużony weteran wojny domowej, komdiw Kotow spędza z żoną i córką wakacje w podmoskiewskiej daczy. Sielankowy nastrój wywczasów zostaje zmącony, gdy zjawia się tajemniczy młodzieniec z Moskwy, dawna miłość żony komdiwa.

Akcja filmu podejmuje temat czystek stalinowskich w Armii Czerwonej. Zdjęcia kręcono w podmoskiewskim Zwienigorodzie^[1].

Obsada

Oleg Mieńszykow – Dmitrij (Mitiaj)
Nikita Michałkow – dowódca dywizji Siergiej Kotow
Ingeborga Dapkūnaitė – Marusia
Nadieżda Michałkowa – Nadia
André Oumansky – Philippe
Swietłana Kriuczkowa – Mochowa
Ałła A. Kazanska – Lidija Stiepanowna
Nina Archipowa – Jelena Michajłowna
Władimir Iljin – Kirik
Awangard Leontjew – szofer
Jewgienij Mironow – porucznik czołgista
Wiaczesław Tichonow – Wsiewołod Konstantinowicz
Inna Uljanowa – Olga Nikołajewna
Lubow Rudniewa – Luba
Władimir Riabow – oficer NKWD
Władimir Biełousow – agent NKWD
Marat Baszarow – w epizodzie

Przypisy

↑ Утомлённые солнцем. Kino-teatr.ru. [dostęp 2024-05-26]. (ros.).

Linki zewnętrzne

Spaleni słońcem w bazie IMDb (ang.)
Spaleni słońcem w bazie Filmweb
Spaleni Słońcem na stronie ruslink.pl

Filmy w reżyserii Nikity Michałkowa

1970-79	Swój wśród obcych, obcy wśród swoich (1974) Niewolnica miłości (1976) Niedokończony utwór na pianolę (1977) Pięć wieczorów (1979)
1980-89	Kilka dni z życia Obłomowa (1980) Krewniacy (1982) Bez świadków (1983) Oczy czarne (1987)
1990-99	Autostop (1991) Urga (1991) Anna: Od 6 do 18 roku życia (1994) Spaleni słońcem (1994) Cyrulik syberyjski (1998)
2000-19	Dwunastu (2007) Spaleni słońcem 2 (2010) Udar słoneczny (2014)

Nagroda Akademii Filmowej dla najlepszego filmu nieanglojęzycznego

1940–1959	Dzieci ulicy (1947) Monsieur Vincent (1948) Złodzieje rowerów (1949) Mury Malapagi (1950) Rashōmon (1951) Zakazane zabawy (1952) Wrota piekieł (1954) Samuraj (1955) La strada (1956) Noce Cabirii (1957) Mój wujaszek (1958) Czarny Orfeusz (1959)
1960–1979	Źródło (1960) Jak w zwierciadle (1961) Niedziele w Avray (1962) 8½ (1963) Wczoraj, dziś, jutro (1964) Sklep przy głównej ulicy (1965) Kobieta i mężczyzna (1966) Pociągi pod specjalnym nadzorem (1967) Wojna i pokój (1968) Z (1969) Śledztwo w sprawie obywatela poza wszelkim podejrzeniem (1970) Ogród rodziny Finzi-Continich (1971) Dyskretny urok burżuazji (1972) Noc amerykańska (1973) Amarcord (1974) Dersu Uzała (1975) Czarne i białe w kolorze (1976) Życie przed sobą (1977) Przygotujcie chusteczki (1978) Blaszany bębenek (1979)
1980–1999	Moskwa nie wierzy łzom (1980) Mefisto (1981) Ponownie zaczynać (1982) Fanny i Aleksander (1983) Przekątna gońca (1984) Wersja oficjalna (1985) Zamach (1986) Uczta Babette (1987) Pelle zwycięzca (1988) Cinema Paradiso (1989) Podróż nadziei (1990) Śródziemnomorska sielanka (1991) Indochiny (1992) Belle époque (1993) Spaleni słońcem (1994) Ród Antonii (1995) Kola (1996) Charakter (1997) Życie jest piękne (1998) Wszystko o mojej matce (1999)
2000–2019	Przyczajony tygrys, ukryty smok (2000) Ziemia niczyja (2001) Nigdzie w Afryce (2002) Inwazja barbarzyńców (2003) W stronę morza (2004) Tsotsi (2005) Życie na podsłuchu (2006) Fałszerze (2007) Pożegnania (2008) Sekret jej oczu (2009) W lepszym świecie (2010) Rozstanie (2011) Miłość (2012) Wielkie piękno (2013) Ida (2014) Syn Szawła (2015) Klient (2016) Fantastyczna kobieta (2017) Roma (2018) Parasite (2019)
2020–2039	Na rauszu (2020) Drive My Car (2021) Na Zachodzie bez zmian (2022) Strefa interesów (2023)

Wikiprojekt:Filmy

Filmy nagrodzone Grand Prix na MFF w Cannes

Międzynarodowy Festiwal Filmowy w Cannes

1967-79	1967: Wypadek / Spotkałem nawet szczęśliwych Cyganów 1969: Adalen 31 1970: Śledztwo w sprawie obywatela poza wszelkim podejrzeniem 1971: Johnny poszedł na wojnę / Odlot 1972: Solaris 1973: Mama i dziwka 1974: Kwiat tysiąca i jednej nocy 1975: Zagadka Kaspara Hausera 1976: Nakarmić kruki / Markiza O 1978: Żegnaj małpko / Wrzask 1979: Syberiada
1980-99	1980: Wujaszek z Ameryki 1981: Lata świetlne 1982: Noc świętego Wawrzyńca 1983: Sens życia według Monty Pythona 1984: Dziennik dla moich dzieci 1985: Ptasiek 1986: Ofiarowanie 1987: Pokuta 1988: Świat na uboczu 1989: Cinema Paradiso / Zbyt piękna dla ciebie 1990: Żądło śmierci / Prawo 1991: Piękna złośnica 1992: Złodziej dzieci 1993: Tak daleko, tak blisko 1994: Żyć! / Spaleni słońcem 1995: Spojrzenie Odyseusza 1996: Przełamując fale 1997: Słodkie jutro 1998: Życie jest piękne 1999: Ludzkość
2000-19	2000: Diabły za progiem 2001: Pianistka 2002: Człowiek bez przeszłości 2003: Uzak 2004: Oldboy 2005: Broken Flowers 2006: Flandria 2007: Las w żałobie 2008: Gomorra 2009: Prorok 2010: Ludzie Boga 2011: Chłopiec na rowerze / Pewnego razu w Anatolii 2012: Reality 2013: Co jest grane, Davis? 2014: Cuda 2015: Syn Szawła 2016: To tylko koniec świata 2017: 120 uderzeń serca 2018: Czarne bractwo. BlacKkKlansman 2019: Atlantyk
2020-	2021: Bohater / Przedział nr 6 2022: Blisko / Gwiazdy w południe 2023: Strefa interesów