Piotr Payne
 | Ten artykuł od 2021-03 zawiera treści, przy których brakuje odnośników do źródeł. Należy dodać przypisy do treści niemających odnośników do źródeł. Dodanie listy źródeł bibliograficznych jest problematyczne, ponieważ nie wiadomo, które treści one uźródławiają. Sprawdź w źródłach: Encyklopedia PWN • Google Books • Google Scholar • Federacja Bibliotek Cyfrowych • BazHum • BazTech • RCIN • Internet Archive (texts / inlibrary) Dokładniejsze informacje o tym, co należy poprawić, być może znajdują się w dyskusji tego artykułu. Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu. |
Piotr Payne[1], Peter Payne (ur. ok. 1380 w Hough-on-the-Hill, zm. 1455 w Pradze) – angielski teolog, dyplomata, lollard i husyta.
Życiorys
Kształcił się w Oksfordzie, gdzie najprawdopodobniej zetknął się z ideą lollardów. Studia ukończył w 1406, zdobywając tytuł magistra sztuki. Od 1410 do 1412 Payne był dyrektorem szkoły St Edmund Hall[2].
W 1414 roku został zmuszony do opuszczenia Oksfordu i przez pewien czas nauczał w Londynie. W 1417 ostatecznie musiał uciec z Anglii i schronił się w Czechach, gdzie został przyjęty do pracy w Uniwersytecie Praskim. Niedługo potem dołączył do taborytów, a następnie związał się z sierotkami.
W 1421 roku jako przedstawiciel Uniwersytetu Praskiego brał udział w dysputach między uczonymi czeskimi a profesorami Uniwersytetu Krakowskiego[1].
W styczniu 1433 wysłany został jako poseł czeski na sobór w Bazylei[2], który wraz z resztą Czechów opuścił w kwietniu. W następnym roku spór doprowadził do rozpoczęcia otwartego konfliktu zbrojnego i ostatecznie do bitwy pod Lipanami, po której do Anglii trafiła wiadomość, jakoby Payne zginął. Gdy wkrótce potem większość jego towarzyszy przystąpiła do utrakwistów, Payne pozostał z bardziej radykalnymi taborytami.
Niemniej jego reputacja była tak wielka, że został zaakceptowany jako sędzia w doktrynalnych sporach między reformatorami. W lutym 1437 papież zażądał od cesarza Zygmunta aresztowania Payne'a oraz wysłania go na proces w Bazylei. Payne musiał opuścić swoją parafię w Žatcu i schronił się u czeskiego pisarza – Petra Chelčickiego. Dwa lata później został schwytany i uwięziony w twierdzy Gutenstein (cz. Gutštejn), lecz został wykupiony przez taborytów. Payne brał udział w sporach pomiędzy różnymi frakcjami czeskimi (w latach 1443–1444 i ponownie od 1452), wspierał arcybiskupa Jana Rokycanę[2]. Zmarł w Pradze w 1455 roku.
Przypisy
Bibliografia
- Encyclopædia Britannica Eleventh Edition. Cambridge University Press, 1911.
Kontrola autorytatywna (osoba):
- Britannica: biography/Peter-Payne
