John Michael Rysbrack

John Michael Rysbrack (Antwerpen, 27 juni 1684 - Londen, 8 januari 1770), ook gekend als Jan Michiel Rijsbrack, was een Zuid-Nederlands beeldhouwer en tekenaar. Hij was van 1706 tot 1712 leerling van Michiel van der Voort. De Antwerpse Sint-Lucasgilde vermeldde hem als vrijmeester in 1714.

Biografie

In 1720 vertrok hij, samen met zijn broer Pieter Andreas Rysbrack naar Londen. Hij werkte er eerst samen met architect James Gibbs, voornamelijk aan grafmonumenten. In Engeland werd hij in die periode beschouwd als de beste beeldhouwer die daar werkzaam was. Zijn vroege periode kenmerkt zich door een aantal reliëfs, geïnspireerd door de antieken en vernieuwende portretten all'antica of met een informele houding.

Vanaf 1730 en tot 1745 ontwikkelde Rysbrack een eigen levendige en eclectische stijl. Een uiting hiervan is het grafmonument van de eerste hertog van Marlborough uit 1733 te Blenheim Palace en het ruiterbeeld van Willem III (1736) te Bristol. Alhoewel zijn populariteit taande na 1745 bleef zijn werk kwaliteitsvol.

Als tekenaar was hij ook erg productief. Hij maakte een aantal ontwerpen in roodkrijt, geïnspireerd door andere kunstenaars. Twintig versies van een niet gerealiseerd monument voor de hertog van Argyll zijn van hem bewaard.

Galerij

• 
  Zelfportret, een terracotta (ca. 1730), aangekocht door het Erfgoedfonds
• 
  Ruiterbeeld van Willem III van Oranje
• 
  Thuner, oorspronkelijk in de tuinen van Stowe House, nu in het V&A Museum, Londen, Engeland
• 
  Inigo Jones, Chiswick House, Londen
• 
  Buste van Inigo Jones, 1725
• 
  Bacchus, Museu Calouste Gulbenkian
• 
  Hans Sloane, British Library, Londen
• 
  Marmeren buste van William III, ca. 1736, Yale Center for British Art, New Haven, Connecticut
• 
  Grafmonument voor Sir Watkin Williams-Wynn, Ruabon, Denbighshire, opgericht 1755
• 
  Buste van een man, waarschijnlijk Peter Tillemans, 1727, Yale Center for British Art